Griekse-Turkse grens Crisis Middenveld eist krachtige, adequate en dringene actie van de Europese Unie (EU)

Met het oog op de opening van de Turkse grens is de enige reactie van Griekenland tot nu toe om met steun van de EU,   de militaire controles aan de gren te versterken door het inzetten van grensinterventieteams (RABITS) door het Europese agentschap Frontex. De beelden waarbij  Griekse kustwachters hun wapens gebruiken om boten af te weren tonen – indien geverifieerd- aan dat er een nieuwe stap is gezet in de schendingen van het internationaal recht door Europese staten: artikel 33 van het Verdrag van Genève betreffende de status van vluchtelingen verbiedt “refoulement” en vereist  een individueel onderzoek van elke asielaanvraag. A fortiori wordt het onevenredig gebruik van geweld tegen personen die geen directe bedreiging vormen, verboden.

De tot nu toe genoemde cijfers spreken over een paar duizend mensen: deze kunnen bezwaarlijk een   onbeheersbare situatie  creëren.   Turkije biedt momenteel onderdak aan ongeveer 3,6 miljoen mensen die de oorlog in Syrië zijn ontvlucht, naast meer dan 365 000 onderdanen van andere nationaliteiten ,  zoals Irak of Afghanistan. De opvangomstandigheden in dit land laten geen fatsoenlijk leven toe. Wat Griekenland betreft: hoewel het sinds begin 2020 iets meer dan 6 000 aankomsten heeft gezien, heeft het sinds de humanitaire crisis van 2015 in de frontlinie gestaan bij het beheer van de opvang van asielzoekers, samen met andere mediterrane landen, zonder dat het kan rekenen op echte solidariteit van zijn Europese partners. Het resultaat: overvolle, ongezonde en niet-functionele kampen (hotspots).

Bovendien is de huidige politieke crisis tussen Turkije en de Europese Unie het resultaat van een nieuwe escalatie van het conflict in Syrië. Daarom is het belangrijk dat Europa op gecoördineerde wijze optreedt om zijn humanitaire steun aan de bedreigde burgerbevolking te versterken, met name in de Idlib-regio. Op de langere termijn moet zij op gecoördineerde wijze werken aan een politieke oplossing voor het conflict dat dit land al 9 jaar teistert

Dokters van de Wereld en de andere organisaties roepen de Europese Unie dan ook op om, zodra de Raad Justitie en Binnenlandse Zaken op 4 maart bijeenkomt, een antwoord te formuleren dat hun internationale verplichtingen respecteert:

- Een einde maken aan de uitvoering van de gezamenlijke verklaring met Turkije van 2016;

- Onmiddellijk een einde maken aan alle vormen van refoulement, door een mechanisme in te stellen dat asielzoekers in staat stelt hun aanvraag in te dienen bij binnenkomst op het Europese grondgebied of vanuit Turkije en andere derde landen;

- de toepassing van het Dublin-mechanisme op te schorten en te vervangen door een noodmechanisme, gevolgd door een permanente oplossing voor de verdeling van de opvang van personen die bescherming zoeken, op basis van een bindende verdeelsleutel ;

- Versterking van de humanitaire steun aan Turkije en andere landen die grenzen aan Syrië om hen in staat te stellen te zorgen voor een fatsoenlijk leven voor vluchtelingen op hun grondgebied.

De oplossing voor de opkomst van de nationaal-populistische beweging in heel Europa is niet repressie maar de invoering van een migratiebeleid dat gebaseerd is op de vier pijlers van de migratierechtspraak, namelijk waardige levensomstandigheden in de landen van herkomst, legale en veilige migratiekanalen, een beleid dat gelijkheid en sociale cohesie in de gastlanden garandeert en de strijd tegen vooroordelen en discriminatie.

Contact:

Sotieta Ngo
Directrice du Ciré - 0475 95 62 28